Nelleke, 59 jaar:

Het aangaan van verbindingen in een veilige omgeving. Zelfs als je al wat ouder wordt, kun je toch nog hechting aangaan in deze setting. Dat mag ik ervaren. Ik ben 59 jaar en heb een lange geschiedenis achter de rug, ook wat betreft therapie.  En nú probeer ik ook nog een laatste, heel belangrijke en pijnlijke stap te zetten: binding. Dit kán alleen in alle veiligheid! In een besloten setting.

Vrouw van 24 jaar:

Ik wist dat ik niet tevreden was met mijn leven maar wist ook niet goed wat ik er aan kon doen.ik had al 3 psychologen gehad en dat was totaal niks voor mij. Door een vriendin werd ik gewezen op praktijk verbinding. Vanaf moment 1 dat ik hier binnen kwam wist ik dat dit mijn kans was en dat dit goed voelde. Sandipa wat een geweldig lieve vrouw, ze is enthousiast meelevend en stelt de juiste vragen. Wat mij zo goed doet om bij haar te komen is dat ze aanvoelt wat ik nodig heb, mij niet alle antwoorden geeft maar deze samen onderzoekt en achterhaalt. Ik heb in korte tijd al zoveel geleerd en ben zoveel vooruit gegaan. Veel meer tevreden met mijn leven en ook al ben ik er nog niet toch weet ik dat dit de juiste beslissing was. Komend jaar ga ik zelfs de jaargroep doen. Hierbij ga je een aantal weekenden per jaar in een vaste groep: “Heel je innerlijk kind” ervaren. Een gedachte die mij erg tegenstond maar na het introductieweekend te hebben gehad weet ik dat het zeer goed voor mij gaat zijn. Therapie is zwaar en vergt veel energie maar wat je er voor terug krijgt is het meer dan waard. Waar je bij een psycholoog alleen maar praat doe je hier leuke oefeningen.

Tiny, 55 jaar:

Als iemand haar naam goed koos en waarmaakt dan is het Sandipa, zij bracht mij in de afgelopen paar jaar verbinding, verbinding met mezelf en verbinding met de buitenwereld. Heel bewust ook in die volgorde….
Zoveel therapie had ik gehad, ik nam stappen, maar niet de stap die mij uit mijn oude ik kon halen, te veel was en bleef ik bezig met de ander (en vooral: zij moesten veranderen, niet ik), steeds meer kan ik het in mezelf zoeken….
De zoektocht gaat door, ik (h)erken mijn kindje, zie haar saboteren, zie haar verdriet, maar sinds kort soms ook haar geluk, ik (h)erken de volwassene, probeer te denken zonder goed of fout en te leren los te laten, verder te gaan….
De combinatie van privé sessies en de groep brengen me veel, de dynamiek is zo verschillend, kwartjes die privé niet vallen vallen wel in de groep, kwartjes die in de groep niet vallen vallen wel privé. En in de jaargroep ‘het innerlijke kind’ heb ik zo intens gevoeld hoe waardevol anderen voor me zijn, heb ik leren knuffelen, ik die zolang slechts hoofd was en elke aanraking afweerde, ik kon ontvangen, voor het eerst in mijn leven….
Wat mij ook helpt is dat Sandipa naast het feit dat ze een hele wijze, warme en niet oordelende vrouw is zichzelf heel kwetsbaar kan laten zien, ik ‘voel’ haar voorbeelden, ze komen zo binnen, ik kan het bij mezelf integreren en weer stapjes maken. Door haar kwetsbaarheid leer ik in te zien dat het niet allemaal opeens goed zal gaan in je leven, ze houdt me niet voor de gek, het zal een leven blijven van vallen en opstaan. Ik weet nu echter, ik voel nu echter, dat ik na een valpartij weer op kan staan, met de hulp van haar, met de hulp van anderen, maar ook steeds vaker vanuit mijn eigen kracht….
Verbinding, ik heb sinds een paar maanden de verbinding weer aan kunnen gaan met een nieuwe liefde, durfde het aan (al vind ik het vanuit eerdere langdurige misgelopen ervaringen ook enorm spannend), voor het eerst kwam ik iemand tegen (stond er dus open voor !) die me niet ge/misbruikt, bij wie ik me niet totaal voeg (hetgeen ik steeds zelf deed trouwens, kan het de ander niet ‘verwijten’), maar is er een gelijkwaardigheid, is er een intens houden van, kan ik met haar verder gaan in de zoektocht naar mezelf, zij gaat haar eigen zoektocht aan en samen zijn we in verbinding met elkaar, zo fijn, zo vol….

Ik gun iedereen een Sandipa!!!

Man van 22:

Tijdens de sessies heb ik mogen ervaren om weer in mijn eigen kracht te gaan staan. Waar ik in mijn jongvolwassen fase vele paden zie die ik wil bewandelen, heb ik geleerd hoe bij mijzelf te kunnen blijven. Van waaruit ik keuzes kan maken waarin ik trouw blijf aan mijzelf. Ik voel me vrijer, sterker, helderder en geniet van de ontdekkingstocht die ik als individu maak.

Meisje van 12:

Wat ik heb geleerd tijdens de sessies is nee durven zeggen en voor mezelf op leren komen. Ook was het geweldig om met Sandipa samen te werken. Het is een geweldige vrouw en ze begrijpt me heel goed. Ik zit nu net op de middelbare school en mijn moeder zei dat er al veel vooruit gang is geboekt.

Een vrouw van 35 jaar:

Hallo, ik ben Brechtje.

In mijn leven heb ik ervaren dat mijn zelfvertrouwen geen bodem had.
Als ik omringd ben door mensen die in mijn kunnen geloven en die ik vertrouw, kan ik de hele wereld aan en voel ik me goed.
Kom ik dan iemand tegen die niet in mijn kunnen gelooft dan kon dat behoorlijk binnen komen. Ik ging dan vreselijk aan mezelf twijfelen. In deze staat van ‘zijn’ kon ik dan behoorlijk lang blijven. Ik ging mij op elk gebied, zoals werk/privé/huishouden/mijn lijf, kritisch en negatief beoordelen. Na verloop van tijd kwam ik er wel weer uit, maar dan zat ik er ook zo weer in.
Ik ben gevoelig voor wat een ander van mij vind, ben ik achtergekomen. Een blik kan mij al aan mijzelf doen twijfelen, ook al heeft het niks met mij te maken, ik pik het op en betrek het op mijzelf.
Ik heb net 2 jaartrainingen innerlijk kindwerk bij Sandipa gevolgd en ik ben enorm blij en dankbaar dat ik dit heb kunnen doen. Ik vond het heftig en ben mezelf absoluut tegengekomen in mijn onzekerheid, overlevingsstrategie, maar ook in mijn kracht!!!
Ik had sessies bij Sandipa voor ik de jaartraining ging doen. Bij Sandipa voelde ik me veilig en durfde ik me te laten zien op mijn kwetsbaarst. Ik voelde me gezien en heel heel veilig.
In de groep van de jaartraining heb ik behoorlijk gestreden om mijn ‘bange, onzekere ik’ te laten zien. Maar door het wel aan te gaan, heb ik voor mijzelf een stuk van mijn ‘bange, onzekere ik’ los kunnen laten. En niet alleen in theorie, ook echt in de praktijk in mijn dagelijks leven.
Ik heb meer geduld en mildheid voor mijzelf, ongeacht of het goed of minder goed gaat met me.
Als ik vroeger een dag niks in het huishouden deed, kon ik me daar enorm voor op mijn kop geven; ‘zie je wel ik kan het niet’ en meer van deze negatieve gedachtes. Nu kan ik dat beter loslaten en mezelf stoppen om deze gedachtes te hebben. Of de ondersteuning zoeken om hier uit te komen.
Ik voel mij steviger en merk dat ik het vertrouwen uit mijzelf kan halen. Ik weet beter om te gaan met de negatieve reacties van anderen, die laat ik minder binnen.
Door de jaartraining merk ik dat ik nu meer leef in plaats van overleef. Hoewel ik vroeger niet vond dat ik aan het overleven was. Ik vond dat ik een leuk leven had. Ik had plezier en deed mijn ding, maar er was toch een onrust in me.
En nu is die onrust er ook nog wel, maar ik kan het nu benoemen en er ook wat aan doen!!!
Dat bewustzijn had ik vroeger niet en ik ben blij dat ik dat bewustzijn nu wel heb.
Ik heb nu meer ruimte om de dingen te doen die ik wil doen, in plaats van mij al overweldigd te voelen door wat ik dan allemaal heb te doen.
Karlijn, 37 jaar

Alweer een aantal jaar geleden ben ik via mijn zus bij Praktijk verbinding (Sandipa) terecht gekomen. Ik zag hoeveel het mijn zus bracht en durfde eindelijk ook de stap te zetten het aan te gaan met mezelf. Ik draag een behoorlijk volle rugzak met me mee en had al jaren in de hulpverlening gezeten en diverse vormen van therapie gehad. Dat bestond voornamelijk uit praten. Ook hierin heb ik het nodige bereikt.

Wat mij echter bij Sandipa direct opviel was het feit dat ze op de een of andere manier elk individu in de groep kan zien voor wie hij of zij is, met daarbij verschillende gedragingen, sabotages en overlevingsstrategieën. Ontzettend bijzonder hoezeer ik mij meer gezien voelde dan ooit. Voor het eerst merkte ik dat ik oprecht naar mezelf durfde te kijken omdat er daadwerkelijk een veilige basis gecreëerd werd om dit aan te kunnen gaan. Voorheen bleef ik toch stiekem bij bepaalde dingen weg, omdat ze te onveilig waren om open te leggen. Daarin was ik een meester geworden in vermijding en feitelijk mezelf en anderen voor de gek te houden. Sandipa is echter dusdanig bekwaam, dat zij door deze gedragingen en uitingen heen kan kijken. Op een heel warme en toegankelijke manier liet Sandipa mij kennis maken met mezelf, met mijn eigen kleine meisje die heel bang was en verstopt zat. Geen GGZ traject kan in mijn open op tegen de confrontaties en manier van werken zoals binnen Praktijk verbinding gebeurd. Er werkelijk mogen zijn, kunnen uiten, hoe ongenuanceerd ook, heeft mij mezelf werkelijk doen openen. Ik zeg niet dat het gemakkelijk is, alles behalve, het is keihard werken. Maar ook daarbinnen wordt er zeer discreet omgegaan met je kwetsuren en wordt voorkomen dat je aan je eigen grenzen voorbij gaat. Op een liefdevolle maar soms confronterende wijze weet Sandipa je te confronteren met eigen gedrag, eigen valkuilen en sabotage om bijvoorbeeld maar weg te blijven bij allerlei gevoelens. Dit is niet altijd even gemakkelijk, maar nu terugkijkend, absoluut noodzakelijk en daar ben ik haar uiterst dankbaar voor. Het maakt dat je je heel serieus genomen voelt, je wordt gezien, gevoeld en gehoord. Iets dat veel mensen zo hebben gemist. Ook het feit dat je je lijf leert kennen was voor mij erg belangrijk. Kunnen experimenteren met gedrag, met gedachten, dingen die je gemist hebt zoals knuffels, oprechte aandacht en bovenal contact met jezelf. Eigenlijk is het moeilijk te bevatten wat Praktijk verbinding voor mij betekend heeft en nog steeds. Ik zal het, en daarmee Sandipa, altijd dankbaar blijven voor de handvatten die ze me heeft meegegeven verder mijn leven vorm te geven. Sommige ‘pijnplekken’ zullen nooit weggaan, maar dat je er beter mee leert omgaan en daarbij begrip leert hebben voor jezelf, maakt dat het beter hanteerbaar wordt. Lieve Sandipa, ik kan nog wel even zo doorgaan. Bedankt voor alle goede zorgen en ik wens heeeeeeel veel meer mensen jou toe!!!!